تأثیر میزوپروستول واژینال در درمان سقط فراموش شده

مقدمه: سقط فراموش شده در صورت عدم مداخله درمانی می تواند پیامدهای ناگواری نظیر اختلالات انعقادی، عفونت، خونریزی های شدید، شوک و حتی مرگ مادر را در پی داشته باشد. درمان های رایج سقط فراموش شده شامل درمان جراحی و طبی می باشد؛ که درمان طبی به دلیل داشتن عوارض کمتر و عدم نیاز به بیهوشی نسبت به درمان جراحی ارجحیت دارد. داروی میزوپروستول از رژیم های درمانی طبی جدیدی است که مورد تایید fda بوده و در مورد کارآیی و عوارض جانبی آن نظرات متفاوتی وجود دارد، لذا این مطالعه با هدف تعیین تاثیر قرص میزوپروستول به صورت واژینال در دفع محصولات حاملگی زنان دچار سقط فراموش شده و عوارض احتمالی طراحی گردید. روش بررسی: این مطالعه به روش نیمه تجربی (کارآزمایی بالینی بدون گروه شاهد) و از نوع تحلیلی طی سال های1383- 1382 انجام شد. 50 زن باردار 49-15 ساله با سن حاملگی زیر 25 هفته دچار سقط فراموش شده ( اثبات شده با سونو گرافی ) مراجعه کننده به بیمارستان های شهید صدوقی ، مادر و مجیبیان شهر یزد به روش آسان به عنوان واحدهای پژوهش انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بود که در ابتدای پژوهش و پس از شروع درمان با میزو پروستول واژینال (قرص 200 میکرگرمی که هر4 ساعت تا زمان دفع و حداکثر تا 4 قرص تکرار می شد ) توسط پژوهشگر تکمیل می گردید. آنالیز آماری با استفاده از آزمون های آمار توصیفی و استنباطی از جمله تست χ2 , anova صورت گرفت. نتایج: یافته ها نشان داد همه واحدهای پژوهش( 100% ) پس از درمان با میزوپروستول محصولات حاملگی را دفع نمودند که 44درصد افراد دفع کامل و 56 درصد دفع ناقص داشتند، میانگین زمان دفع محصولات حاملگی پس از مصرف قرص میزوپروستول در افرادی که دفع کامل داشتند 13/9 ± 63/12 و در دفع ناقص 9/2 ± 81/8 ساعت بود که نشانگر اختلاف معنی دار آماری می باشد (p= 0. 037) بررسی تعداد قرص میزوپروستول استعمال شده مشخص نمود 29 نفر افراد یعنی اکثر واحدهای پژوهش با 2 قرص میزوپروستول محصولات حاملگی را دفع نمودند اما بیشترین میزان دفع کامل محصولات حاملگی در افرادی که 4 قرص میزوپروستول واژینال، دریافت کرده بودند مشاهده گردید این اختلاف از نظر آماری معنی دار می باشد(p= 0.0001 ). همچنین بیشترین عوارض جانبی و شکایت بالینی افراد را سردرد 26% ، تهوع 16% ، کرامپ رحمی 12% و اسهال 6% تشکیل می دادند و عوارض جدی و خطرناکی نظیر پارگی رحم، اختلالات انعقادی و خونریزی شدید و غیرطبیعی در هیچ یک از بیماران مشاهده نشد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج مطالعه که نشانگر موفقیت کامل داروی میزوپروستول واژینال در باز نمودن دهانه رحم و دفع محصولات حاملگی اعم از کامل و ناقص در زنان دچار سقط فراموش شده بود و علاوه بر این هیچگونه عارضه جدی و خطرناکی نیز به دنبال استعمال این دارو در واحدهای پژوهش مشاهده نشد؛ درمان با میزوپروستول واژینال می تواند جایگزین مؤثر و کم عارضه تری نسبت به کورتاژ و تجویز سنتوسینون با دوز بالا باشد.